Önca yol koşarsın, patikalar aşarsın, bakarsın kapı kapalı. Kapıyı da çalarsın açan yok. E beklemek de gerekir, beklersin ses yok.
Geri mi dönmeli?
Başka kapı mı çalmalı?
Beklemeye devam mı etmeli?
Koş!
Her ne sebeple neye koşuyorsan samimi bir niyetle koş. Meselenin, amacını tam ortadan vurmak olmadığını çok sonra anlayacaksın. Niyetin hayır ise seni gelip bulacak, yok eğer daha hayırlı bir yol var ise çabanın karşılığında Allah seni anlamlandıramadığın bir şekilde o yola sokacak.
"Allah emekleri zayi etmez" öyle değil mi?
Düşün, bir işe girmek için yıllarını verdin ama onun sonunda o iş olmadı. Ne diyeceksin? "Onca emek çöpe gitti."
Dünya hayatında çöpe gitmiş emekler görebilirsin ama Allah katında emek verdiğin her şeyin bir karşılığı var ve bu karşılık amma o umduğun iş amma başka bir kapı.. Hangisi daha çok gülümsetecekse seni, Allah getirip kapına bırakıyor. Senin kapı kapı dolaşmana gerek yok.
Niyet et, inan ve samimiyetle çabala. Belki sen karşı adalara gitmek için yüzmeyi öğrenmek istiyorsundur ama Allah sana gemi vermek istiyordur. Şimdi hâl böyle olunca yüzmeyi öğrenemedim diye ağlamak olur mu? Zannediyor musun ki Allah öylesine verdi sana gemiyi?
Sen yüzmeye çabalarken Allah'ın çabana karşılık takdir ettiği gemi oldu. İlle de yüzeceğim dersen sen bilirsin elbette. Modern hayatta 'akışa bırak kendini, hayat seni ulaşman gereken yere götürecektir.' diyoruz.
Hah işte o tevekkül halidir.
Senin üzerine düşeni yaptıktan sonra takdiri Allah'a bırakıp olması gerekeni yaşamandır. Belki asıl amaç o yolun sonundaki istediğin şeye ulaşmak değildir. O yola çıkman ve yolda öğrenmen gerekenlerdir.
Unutma!
O yolda yaptığın tüm birikimler seni sen yapan unsurlara dönüşecek ve hayatına hizmet edecek hazineler olacaktır. İlk baştaki sen ile yolun sonundaki sen hiçbir zaman aynı kişi olmayacaksınız. Yaşanmışlıklar ve tecrübeler belki de asıl yolu bulman için verilen ipuçlarıdır.
Bilemezsin.
Tevekkülde kal.
Seni olması gereken yere ulaştıracak.
Yorum Yazın